donderdag 10 maart 2011

Haken, groot worden en haken

De laatste tijd ben ik weer helemaal into haken. Ken je dat? Ik heb echt van die periodes, dan staat de naaimachine dagenlang te stampen, ben ik uren aan het freubelen met kraaltjes of lint en kijk ik naar de rest niet meer om en net zo snel als het komt, is het ook ineens weer tijd voor iets (heel) anders. En nu dus voor het haken.

Al een hele tijd had ik een leuk patroontje liggen van een cupcake tasje voor Anne.
Daar ben ik nu eindelijk eens aan toegekomen en was zelf best wel trots toen hij af was (ben echt nog een beginner met haken).
Tot ik hem aan Ruud liet zien en hij zei goh, hoort een paddestoel niet rood met witte stippen te zijn????? Mmmmmm, oke, gelukkig is Anne er blij mee en ziet zij er wel een cupcakeje in ;-)


Een tijdje terug heeft Anne van haar zorgvuldig gespaarde zakgeldcentjes eindelijk de door haar zo felbegeerde roze mp3 speler gekocht. Haar oortjes zijn nog te klein voor die oordopjes die erbij zaten en  dus heeft ze van ons een grote koptelefoon gekregen. Ze is er helemaal blij mee en loopt de hele dag (van 's morgens vroeg tot 's avonds laat) met dat ding op haar oren. Gevolg is wel dat ze gelijk niks anders meer hoort.
Nick en Simon, Monique en Jan Smit zijn favoriet, net als Kus. Zucht.... het K3 tijdperk is echt helemaal voorbij nu. Alle Disney prinses spullen worden ook al opgeruimd en overgebracht naar nichtje Tessa van 2,5. Daar ben ik nu echt te groot voor hoor mam. Kleine meisjes worden veeeeeeel te snel groot.

Maar goed even terug naar de MP3 speler. Nu liep ze maar zo met dat ding te zeulen, dus kwam al snel de vraag Mam, kun jij niet eens..........

Dit is het resultaat:

In de grote tas kan ze alles netjes meenemen naar oma en het kleine hoesje voor haar mp3 kan ze om haar nek hangen, zodat ze haar handen vrijheeft om te dansen.
Voor die dikke knuffel die ik van haar kreeg, doen we het voor toch.

De muisjes waar ik het de vorige keer had, waren de eerste echte redelijk goed gelukte amigurumi's die ik had gemaakt. Nu was het patroontje daarvan ook wel heel simpel, dus ben ik nu aan een nieuwe begonnen. Na tig keer opzetten van de ring, vasten haken, minderen en weer uithalen, kleinere haaknaald proberen etc, heb ik nu eindelijk het principe onder de knie (denk ik).
Het grootste probleem ontstaat bij mij bij het minderen. Ook al gebruik ik de onzichtbaar minderen methode, bij mij zie je altijd gaten ontstaan op die plaatsen. Maar nu eindelijk niet.
Ik weet het, hij is echt nog niet perfect en de meeste haaksters zouden hem weer uithalen, maar vergeleken bij zijn voorgangers, ben ik hier heel erg blij mee.


Het wordt de kleine schildpad uit het boekje 'Lieve diertjes zelf haken' van Ana Paula Rimoli, maar dan wel in roze met paars, want dat zijn de lievelingskleuren van Anne.

3 opmerkingen:

  1. hihi ja dat ken ik. Het gaat bij mij precies zo. Ik heb nu ook druk aan het haken. Alleen ben ik nu een baby born jurkje aan het haken. Leuk telezen dat een ander het precies zo als mij heeft. Dan ineens weer iets anders. En daar ga je dan vol overgave in. Leuk ik ga je blog ook volgen.
    Liefs Angela

    BeantwoordenVerwijderen
  2. vergeten te zeggen hihi. Je maakt leuke dingen. Leuke inspiratie bron.
    Bedankt.
    Liefs Angela

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha, dat ken ik ook ja! ;-) Ik vind het ook een cupcake hoor, maar als paddestoelvariant is het natuurlijk wel erg leuk!!! leuke blog!! Groetjes, Nancy

    BeantwoordenVerwijderen